آیلتس | زبان انگلیسی | دوره های آنلاین آیلتس

داشتن آمادگی کامل برای شرکت در آزمون بین المللی آیلتس امری ضروری است. داوطلبانی که قصد اخذ مدرک آن را دارند باید از ابتدا با کلیاتی همچون میزان توانایی و شناخت نوع سوالات و برنامه ریزی های مدون برای سیر مطالعاتی آشنا شوند.

این آزمون بر خلاف بسیاری از آزمون ها توامان میزان آگاهی، تسلط، سرعت عمل در پردازش اطلاعات زبانی و البته آمادگی شما در برابر سوالات چالشی را مورد سنجش قرار می دهد.

آیلتس امروزه جایگاه خود را در سرتاسر جهان مستحکم تر از آزمون های دیگر کرده و استاندارد های این آزمون به نوعی الگوی آزمون های دیگر شده است. بنابراین داوطلب باید بداند که در صورت پذیرفته شدن، توانایی قبول شدن در بسیاری از آزمون های عمومی زبان انگلیسی هم سطح آن را دارد. در کنار این موارد گرانتر شدن میزان پرداختی داوطلب با توجه به نوسان آن و ارتباط آن با قیمت ارز اهمیت آمادگی هر چه بیشتر زبان آموز را قبل از آزمون دادن می طلبد.

در همین ابتدا باید خاطر نشان کرد که میزان آمادگی یک داوطلب به میزان مطالعه و تمرین وی بستگی دارد اما نباید فراموش شود که با توجه به تفاوت های فردی، استعداد، هوش و سن هر فرد در میزان فراگیری آن نباید از همگان به یک میزان انتظار مطالعه داشت و اصطلاحا نباید یک نسخه ی مطالعاتی را برای همه ی زبان آموزان تجویز کرد. هرچند که با توجه به مهارت های مختلف آزمون آیلتس و نقاط ضعف زبان آموز در مبحث مورد نظر، قطعا می توان ساعت مطالعاتی بیشتری برای آن مورد در نظر گرفت.

مهارت های آیلتس، چالش برنامه ریزان

طبق آخرین بررسی ها ایرانیان، از چهار مهارت گنجانده شده در آزمون آیلتس یعنی شنیداری (Listening)، گفتاری (Speaking)، درک مطلب (Reading Comprehension)، و البته نوشتاری (Writing) یا رایتینگ آیلتس، کمترین نمره ی مورد نظر را در مورد آخر یعنی نوشتار کسب کرده اند و این نشان دهنده ی ضعف زبان آموزان و شاید تا حدودی برخی از اساتید این حوزه در ایران باشد. پرواضح است که گنجاندن فرصت مطالعاتی و صد البته تمرین نوشتار دانشگاهی یا عمومی (بسته به نوع ماژول مورد نظر) برای زبان آموزان ایرانی باید در اولویت قرار بگیرد.

هر چند این نشانگر این نخواهد بود که همه ی آنها در مهارت نوشتاری آیلتس ضعیف ترین هستند یا ضعف بیشتری نشان می دهند. بطور مثال بر اثر تجربه ثابت شده که بسیاری از دانشجویان آکادمیک رشته های زبان انگلیسی کشور بر خلاف غیر آکادمیک در مهارت شنیداری باید تمرین بیشتری داشته باشند و آن هم به علت اینست که در طول سالهای تحصیل در دانشگاه آنها بیشتر از شنیدن از مهارت نوشتن و پاسخ دادن به زبان انگلیسی استفاده و مهارت خود در زمینه ی نوشتاری را بهبود بخشیده اند. شاید یکی از علل آن عدم بهره گیری از لابراتوارهای تمرینات شنیداری به نحو احسن بوده است.

مورد دیگری که یک برنامه ریز برای طرح ریزی دوره های مطالعاتی مد نظر قرار می دهد آزمون های شبیه سازی شده با آزمون اصلی آیلتس است. این آزمون ها که به نوعی آزمون های تشخیصی محسوب می شوند، به اساتید کمک خواهد کرد تا ضعف دانش آموزان را در چهار مهارت یاد شده شناسایی کنند. بدون شک مهارت های مختلف برای زبان آموزان مختلف نیازمند تقویت است که این امر با بررسی نتایج آزمون مشخص خواهد شد.

چالش های غیرزبانی برای برنامه ریزی در حوزه ی آیلتس

یکی از سختی های برنامه ریزی و دوره های مطالعاتی آیلتس محدودیت های زمانی داوطلب است، بطوریکه با توجه به مشغله های زیاد برای برخی از آنها فرصت تمرکز کافی و مطالعه ی طولانی مدت و ممتد وجود ندارد. لذا می بایست انعظاف پذیری فرد آزمون دهنده به نهایت خود برسد و گاها با وجود خستگی و البته عدم تمرکز حواس به سراغ مطالعه و تست زنی در حوزه ی مهارت مورد نظر برود.

انگیزه عامل بعدی تعیین کننده در میزان ساعت کافی برای مطالعه است. برای برخی از داوطلبان، شرکت در آزمون آیلتس و کلاس های آن تنها یک مورد برای علم اندوزی بیشتر و البته تدریس در داخل کشور محسوب می شود در این صورت قطعا این فرد نسبت به کسانی که برای فرصت مطالعاتی، بورسیه و همچنین مهاجرت می خواهند اقدام کنند انگیزه ی کمتری دارد و در نتیجه تلاش کمتر و البته فرصت بیشتری خواهد داشت.

سن نیز همچون انگیزه و زمان در میزان یادگیری و ساعت مطالعه تاثیر گذار است بطوریکه بعد از سن جوانی قطعا میزان توانایی یادگیری رو به کاهش است و علاه بر آن انگیزه ی فرصت مطالعاتی و حواشی آن مانند دیدن فیلم های زبان اصلی و شنیدن پادکست و ارتباط موثرتر با اساتید زبان در حوزه ی آزمون آیلتس کمتر و کمتر می شود. وقفه های ایجاد شده و طولانی شدن دوره های مطالعاتی و همچنین تکرار مطالب خود باعث کاهش انگیزه و از بین رفتن اوج آمادگی ذهنی در زبان آموز می شود.

نتیجه گیری

موضوعی که در پایان باید به آن اشاره کنیم این است که ساعت مطالعه هر فرد نسبت به فرد دیگر متفاوت می باشد. شاید داوطلبی پس از رسیدن به سطح قابل قبولی از درک زبان، تنها در 3 ماه دوره ی آموزشی آیلتس و دوره ی مطالعاتی کتب مربوط به مهارت های آیلتس و تنها با روزی 6 ساعت به مقصود خود برسد اما دیگر داوطلب با حداقل دوره های معمول که بین اساتید زبان رایج است یعنی 6 ماه و با روزی 10 ساعت به موفقیت دست پیدا نکند. لذا نتیجه گیری دقیق و واقع گرایانه تر باید تمام موارد مذکور در بالا از جمله موارد زبانی و مطالعاتی و غیر مطالعاتی مورد بررسی و نظر قرار بگیرد.

اما آنچه از تجربه ی اساتید زبان بر می آید، زبان آموز پس از هر فراگیری و مطالعه باید در تمرین و تکرار ممارست بخرج دهد بطوریکه مطلب در حافظه ی بلند مدت او حک شود. در اینصورت است که با هر شرایطی می توان به قبولی وی در آزمون خوشبین بود. فراموش نشود که بعلت افزایش نرخ این آزمون در ایران، باید با حداکثر توان و آمادگی در این آزمون شرکت کنیم زیرا در غیر این صورت تنها اینکار هدردادن هزینه و چه بسا با عدم قبولی، از دست دادن انگیزه باشد.